Ervaringen van een Fokker

In de kennel "vom Grubenländer Schupo" wordt vanaf 1982 tot heden, met een onderbreking van ongeveer 13 jaren, zo nu en dan een nestje gefokt. Over het algemeen zijn de ervaringen, die je als fokker opdoet, erg positief. Het is vooral leuk om te zien, dat je fokproducten het goed tot uitstekend doen, maar ook heb je zo je tegenvallers en teleurstellingen. Dat zal ieder fokker herkennen en moeten erkennen. Soms brengen de nakomelingen niet, wat je ervan verwacht had. Soms word je getroffen door welpensterfte of lichamelijke afwijkingen bij de pups.

Het is je wens als fokker om het ras te verbeteren. Dat is tenminste het doel, wat je je als fokker stellen moet. Er zijn genoeg broodfokkers en handelaren, die fokken om het geld. Die mensen moeten maar lekker hun gang gaan, want je kunt er niets tegen doen. En het zal altijd zo blijven, dat mensen voor zo weinig mogelijk geld en zo snel mogelijk een hond willen kopen. Dat speelt dergelijke malafide fokkers en handelaren in de kaart. Daar komt nog bij, dat, als je niet aan de regels houdt, de pup jou als fokker ook minder kost.

Ik schrijf dit stukje nu echter niet om alleen maar de mooie kanten te laten zien. Daarvan komt veel uit en dat zul je als fokker snel genoeg merken. Dit stuk is bedoeld om mensen, die van plan zijn ook eens een nestje te fokken, ook voor de nadelen van het fokken te waarschuwen.
Als je jezelf als fokker respecteert, lever je een koopcontract bij de pup en zorg je voor een bepaalde garantie op heupen, ellebogen en erfelijke afwijkingen. Ik doe dat ook en dat geeft best een goed gevoel. Bovendien is de koper in het algemeen tevreden, ook al heeft hij of zij dan een keer een slechte ervaring. Het kan namelijk altijd zo zijn, dat de hond uiteindelijk toch een lichamelijk gebrek blijkt te hebben, ook al heeft de fokker nog zo zijn best gedaan.
Ook zie je soms als fokker, dat mensen zich niet aan jouw garantiebepalingen houden of op een manier met een door jou gefokte hond omgaan, die je helemaal niet aanstaat. In het begin komt het veel voor, dat nieuwe eigenaren hun pup te veel belasten, waardoor afwijkingen aan botten en heupen in de hand worden gewerkt. De koper is zich daar soms niet van bewust, maar vaak is men dat ook wèl en redeneert men, dat de hond er maar tegen moet kunnen. Of het is de schuld van de fokker...

Nog erger is het, wanneer je als fokker bij de eigenaar van de pup komt om de stamboom te brengen en je ziet dan, dat de hond kruipt, bang is voor de baas en kennelijk wordt mishandeld. Je ziet dan, dat de baas de hond vriendelijk glimlachend tracht aan te halen en te aaien, terwijl de hond eigenlijk niets anders wil dan weg bij die baas. Ook kom je soms je eigen fokproducten tegen, die tijdens de africhting kapot worden gemaakt door onoordeelkundig of te onvoorzichtig handelen van de eigenaren. Ach, ze vonden hond wel duur, maar je kunt ook zo een nieuwe kopen... Het gaat je door merg en been.

Des te mooier is het, als je constateert, dat mensen erg blij met hun pup zijn en er op een goede manier alles uit halen, wat er in zit. Het is leuk om goede resultaten van je fokproducten te zien of dat nu op het gebied van schoonheid, africhting tot werk- of politiehond, aegility of gedrag en gehoorzaamheid is. Het is nog mooier om te zien, dat mensen van hun hond houden, hoe de hond zich ook toont.

Tot slot waarschuw ik de nieuwe fokker voor de financiële afwikkeling bij de verkoop van een hond. Ik heb in de jaren '80 één keer beleefd, dat een lid van de eigen club de hond niet kon betalen en dat later wilde doen en het uiteindelijk helemaal niet wilde doen. Toen ik bij hem kwam om de hond op te halen, betaalde hij plotseling wel en bleek hij het geld dus te hebben. Bij het laatste nest overkwam het mij nog, dat een vertrouwde koper zijn portemonnee had vergeten, toen hij de pup kwam ophalen. Normaal is het zo, dat het verstandig is om de pup pas mee te geven, als de fokker het geld ontvangen heeft. Als je echter een klant krijgt, zoals deze, die eigenlijk een goede kennis was, dan geef je de pup toch in goed vertrouwen mee. Ik vind dat eigenlijk normaal. En dan blijkt plotseling, dat de persoon in kwestie gewoon niet betaalt, ook de zak voer niet, die hij nog heeft meegenomen. Op dat moment kom je als fokker voor de onaangename keus te staan van aangifte doen bij de politie (er is immers sprake van oplichting; de man neemt de hond mee met een verhaal, dat in het Wetboek van Strafrecht wordt omschreven als "samenweefsel van verdichtselen") of het in de arm nemen van een incassobureau, waardoor de man niet alleen de kosten voor hond en voer maar ook alle andere kosten moet betalen of je gaat als fokker naar de koper toe en stelt hem voor de keus: ik neem vandaag in ieder geval iets mee naar huis, het geld, waar ik recht op heb of de hond.

Velen zullen in dat geval denken: ik laat het er maar bij en geef de man in ieder geval de stamboombescheiden van de hond niet. Zonder die kan hij tenslotte niets met de hond beginnen binnen de VDH. Maar zo zit ik niet in elkaar. Ik onderneem natuurlijk wel actie.
Het beste advies is dus nooit een pup mee te geven zonder eerst het geld te hebben ontvangen, ook al is het in de kennissen- of familiesfeer. Ik ken mensen, die een restaurant hebben en anderen, die een autobedrijf hebben. Het meeste geld, dat zij "uit hebben staan" zit bij familie en kennissen. En iedereen heeft het geld vergeten en vervolgens een fout banknummer ingevuld bij de storting; daarna heeft de bank een verkeerde storting gedaan; dan proberen ze je aan het lijntje te houden door te zeggen, dat ze meer hebben gestort dan het verlangde bedrag; dan worden ze kwaad en hangen de beledigde onschuld uit; dan weer gaan ze juist die fokker als onbetrouwbaar afschilderen of vertellen ze anderen, dat ze afspraken met de fokker hadden gemaakt en dat die fokker zich daar nu niet aan houdt. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Als het niet zo zielig was, zou je je een breuk lachen om alle doorzichtigheden en leugens, waarmee je dan wordt geconfronteerd.
Ik hoop met dit stukje een kleine bijdrage te hebben kunnen leveren aan het op een prettige manier kunnen functioneren als fokker.

Mocht u vragen hebben of zelf in een situatie terecht zijn gekomen als hierboven omschreven, neem dan gerust contact met mij op. Ik kan u een aantal adviezen geven en misschien kun je in bepaalde gevallen zelfs de krachten wel bundelen.

Hardenberg, mei 2009
Hennie Rouw
Kennel "vom Grubenländer Schupo"