Icor kwam op tweejarige leeftijd in mijn bezit, omdat hij onhandelbaar was geworden voor zijn eerste eigenaar. Er zat erg veel "verzet" op de hond en bij het minste of geringste gromde hij of draaide hij zich dreigend om naar zijn eigenaar.

Iedereen verklaarde mij voor gek, dat ik deze hond probeerde af te richten. En ik kan zeggen, dat het zeker niet eenvoudig was. Aanvankelijk wilde hij geen kant op, tenzij hij zijn eigen zin kreeg. Eén van de aspecten van de africhting is natuurlijk, dat de hond doet, wat de baas zegt en daar lag dus het eerste conflict. Ik heb, om een voorbeeld te noemen, met de reu over de grond liggen rollen om hem te bewegen iets los te laten, of dat nu een boomstam was of een bal of iets anders.

Na veel geworstel kreeg ik hem echter langzaam maar zeker onder controle.

Zo verbaasde ik iedereen door een half jaar na de aankoop met Icor te slagen voor het SchH.1-examen. De punten waren laag, voldoende, maar het was wel gelukt. Dat was eind 2003.

In het voorjaar van 2004 behaalde Icor het SchH.2-certificaat met totaal G, goed, en in het najaar van 2004 het SchH.3 met 90-90-95 = 275 punten, SG, zeer goed. We werden toen tot ieders verrassing ook nog Tagessieger, dagkampioen van de examendag.