Toen ik vanmorgen bij het speurveld aankwam, bleek de akker bevroren te zijn.

Dus uitgeweken naar een weide. Voordeel: de weide was wit van de rijp en daardoor werd het spoor enigszins zichtbaar. Dat neemt niet weg, dat Ixy gewend is aan een akker en niet aan een weide. Ik verwachtte er dan ook niet al te veel van.

Dat bleek te kloppen in die zin, dat Ixy niet voortvarend over het spoor liep zoals ik dat gewend ben, maar zich regelmatig moest oriënteren en soms het spoor verliet, maar dan wel zelfstandig terugkeerde. De neus bleef echter gedurende de gehele oefening aan de grond, terwijl de staart voortdurend kwispelde. De voorwerpen werden wel verwezen maar met hulp.

Ondanks dat deze eerste oefening van 2015 niet voldoende zou zijn geweest om te slagen voor een examen, was ik erg tevreden over het gedrag van Ixy.

Riske van Henk Atema was duidelijk meer gewend aan grasland dan Ixy en liet goed speurwerk zien.