De akker, die we sinds het examen gebruiken, is toch niet zo eenvoudig als gedacht. Samenstelling en hardheid veranderen snel na droog of nat weer. De vorige keer viel me al op, dat de bovenlaag op veel plaatsen niet dikker is dan een centimeter of twee en daaronder is de grond dan keihard. De akker, die in het Duits 'schwarz' wordt genoemd (in verband met het ontbreken van begroeiing), is grijs-zwart en soms geel-zwart van kleur; de ervaring leert dat het dan vrij snel droog en mul wordt, als het niet heeft geregend. In de afgelopen nacht had het wel licht geregend.

Quinty kreeg een spoor met 4 hoeken. Door de grondsamenstelling waren de hoeken aan het eind van de speurlijn (10 meter) nauwelijks of helemaal niet zichtbaar, zoals dat ook tijdens het examen was. Je moet dan op de hond vertrouwen, wat meestal goed gaat, terwijl licht helpen door langzamer lopen of een ander foefje helpen kan. Die mogelijkheid heb je op deze akker vaak niet.

Vandaag speurde Quinty opnieuw gedreven en enthousiast. Het eerste voorwerp lag op de tweede balk; het werd snel en correct verwezen. De volgende drie hoeken en rechte stukken werden overtuigend genomen en het laatste voorwerp correct verwezen.

Geen probleem dus.

Ik verwacht in Lingen een soortgelijke ondergrond. We zullen het volgende week zaterdag zien.