Quinty mocht wel mee maar had vandaag vrijaf in verband met een lichte beschadiging van een vootzooltje aan een voorpoot.

Alle tijd dus voor Ixy.

Met Ixy trainde ik het volledige BH-appèl. Het weer was goed (lekker koud), veel mensen aanwezig op het terrein en duisternis. Altijd een bijkomende factor voor een hond.

Ixy was er slechts licht door afgeleid.

Ze draaide haar appèl met de voortdurende beloning met de magneetbal op de rechter borstzak alweer beter. Het kopje is voortdurend omhoog, de tijd tussen de beloningen kon iets worden verruimd.

Alle oefeningen gebeurden nog aangelijnd. De volgoefeningen waren goed, de oefeningen in de groep kunnen nog wat beter maar verliepen eveneens goed. De zitoefening en de afoefening deze keer zonder voorroepen gingen eveneens prima. De afsluitende afoefening met afleiding was eveneens prima.

De pakwerkoefeningen vonden weer aan de paal plaats. Het enthousiasme en het temperament sprong er weer vanaf. De bijtfases waren prima. We werken nu naar de aanblaffase toe en vervolgens het lossen. Als we zover zijn, hebben we grote stappen gemaakt.

De paaltraining wordt door velen als vervelend gezien. Immers, men wil verder.

Het is mij echter al jaren duidelijk, dat je je ongeduld moet bedwingen en niet te snel vooruit moet willen, omdat (a) hier de basis wordt gelegd en (b) je tijd genoeg hebt naar een examen toe.

In het geval van Ixy denk ik aan IPO.1 in oktober van dit jaar of het voorjaar van 2015. Echter alleen als de hond er helemaal klaar voor is.