Vanavond een prettige en nuttige trainingsavond beleefd bij de OG Uelsen.

Quinty deed haar appèloefeningen prima. Het vrij volgen is nog de minste oefening qua stabiliteit, maar er zit vooruitgang in.

Af met afleiding was goed, af zonder voorroepen in principe ook, uitgaande van een klik na het goed af, beloning, nog eens een klik na 20 meter, beloning, en tenslotte een klik na 30 meter, beloning. De methode werkt goed. Waarschijnlijk tengevolge van de schaduwwerking door kunstlicht wilde ze een paar keer niet terug over maar wel om de haag. Deze oefening was de laatste drie oefendagen gewoon goed. Uiteindelijk lukte het hier ook.

Tijdens het pakwerk aan de pakwerker uitgelegd wat de stand van zaken was tijdens de laatste training: Quinty neigt intensief na te bijten na een laatste bijtoefening. "Dat doet ze maar een keer," meende de pakwerker. Lekker mis, want ze deed het steeds weer ondanks forse correcties; haar gegrom erbij klonk opstandig. "Sodemekanjer" (vrij vertaald uit het Duits) zei een bezoeker, die Quinty nog niet eerder had zien werken. Hij wilde meteen de afstamming weten.

Ondanks alle inspanningen was de oefening erg geslaagd, vond ik.

Ixy deed haar kleine appèloefeningen op de plaats en na kort volgen, benevens de zit- en afoefening met voorroepen en het af met afleiding en enkele keertwendingen. Ze ded het goed en werd voortdurend beloond met klicker, bal onder de arm en spel.

Het pakwerk aan de lange lijn toont grote vooruitgang. De natuurlijke agressie komt goed op gang, De beet wordt vaker voller en is altijd hard en eigenlijk rustig. Ik was er erg tevreden mee.

Het kan zijn, dat ik vanaf volgende week de training op donderdagavond in Nordhorn ga bijwonen, waar de pakwerker uit Uelsen ook wekelijks zijn werk doet. Dat is deze laatste maand niet verkeerd, denk ik.